samotnia
spojrzenie w bezkres duszy
w głąb ciała
w umysł
nie daje mi spokoju
zbyt wiele się wydarzyło
nie miało być wszystko, teraz to wiem
lepiej niczego nie mówić
pozostaje płacz, niemoc
smutek powraca, jest i odchodzi
nie chcę z nim obcować
potrzebuję ciszy, zapomnienia, rozstania
by znowu połączyć sie z nim w jedności
Komentarze (2)
szkoda, że bez tytułu i proszę po przecinku zawsze
zrobić odstęp=spacja.
samo życie,od wieków to samo...