Samotnie
To tylko z liści kapie deszcz
Kropla za kroplą
To tylko moje dłonie
Samotnie mokną
Jak perła spada kropla
Jedna za drugą
Samotna
I ginie u mych stóp
Gdybyś zobaczyć to mógł
Scałował deszcz z mych powiek
Zrozumiał, co odczuwam dziś
Ja - bardzo samotny człowiek
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2008-04-16 00:14:02
Ten wiersz przeczytano 652 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Pani Basiu po prostu cudowny wiersz,taki
subtelny,krótki a tyle treści,o taka perełka,a ile
takich samotni na świecie?...nie pozwólmy zawładnąć
się samotności ,rozmawiajmy ze sobą,kochajmy się bo w
każdym człowieku jest piękno,serce a ono jest
wrażliwe,a samotność je zabija.
czasem potrzebna jest chwila samotnosci
ale nie na dlugo.Pieknie.
Treść - dokładnie pod moje myśli. Wiersz spójny i ma
wszytsko "po kolei". Lubię go już ...
Dawno mnie nie było na beju, ale widzę że Twoje
wiersze nadal są pełne delikatności i piękna natury.
Jak zwykle piękny wiersz. Smutek samotności, wolałbym
go nie znać i pewnie nie tylko ja mam takie chwile.
Tak samotnmośc jest straszna. Pieknie jest to
odzwierciedlone w tym wierszu.
Pięknie +
Aura i dusza placza.Bardzo dobrze opisana samotnosc.
podziwiam ludzi , którzy potrafią w tak krótko , tak
wiele.
Wiersz bardzo nostalgiczny a smutek bije z kazdego
wersu. Pieknie spisalas go na papier...Deszcz i lzy
zlewaja sie w jedno.
Pięknie napisane, choć samotność jest okrutna.
Wzruszyłam się bardzo...