Samotnie stoi
Samotnie w lesie stoi on
w oddali bije dzwon
w rytm jego serca
jest to bicie
bo jego dusza juz jest na szczycie
odszedł samotnie zapomniany
tylko przez ludzi wyśmiewany
on tego nie pragnął to los tak chciał
ten sam los co mu zabrał a innemu dal
żył dalej się nie przejmował
jednak serce to nie głowa
serce zawsze strapienia przechowa
autor
misiu-m18
Dodano: 2007-07-24 01:01:38
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.