Samotnik
Taki jesteś wytworny w sobie zadufany,
że łukiem cię mijają, fal morskich
bałwany.
Kroczą chmury burzowe, wysoko po niebie,
by przypadkiem nie dotknąć, nie zahaczyć
ciebie.
Skrzydła ptakom wędrownym w locie
omdlewały,
nie siadły w twoim cieniu, okropnie się
bały.
Tylko albatros ciekaw, bielą ścian
zwabiony,
podziwia ogrom ramion, ku niebu
wzniesionych.
A ty samotny stoisz, śmigłem czas
odmierzasz
i nie wiesz co to miłość. Wiedzieć nie
zamierzasz?
Czyż, wiekami trwać myślisz w niewzruszonej
pozie?
Licząc cicho, że szczęście, zaglądnie po
drodze.
autor
TeniaBrass
Dodano: 2010-05-24 14:38:13
Ten wiersz przeczytano 2166 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
b.dobry o trwaniu człowieka wśród tłumu,ukłony
Samotność to jakiś tam wybór, trzeba to uszanować. A
wiersz bardzo przypadł mi do gustu. Lubię
takie.Pozdrawiam cieplutko.
nie można tak trwać wiecznie, samo nic nie przyjdzie,
złwaszcza szczęście , chyba że się jest w czepku
urodzonym...pozdrawiam
"Popłynęłam z wiatrem, pofrunęłam myślą" :) a co
najważniejsze...wiersz ma drugie tzw: "ukryte dno" i
bardzo mi się spodobało. Można puścić wodze fantazji.
I pozdrawiam Cię.
Samotniku wyjdź szczęściu na przeciw:))
interesujący wiersz...samotnik...sam pośród tłumu,
szumu fal...
To nie samotność. To chodzący autorytet, który i po
śmierci będzie tytułami z płyty nagrobnej
straszył.Przyroda zamiera w swym rozwoju, ptaki
omdlewają a bufony chodzą i dobrze się mają. Celna
satyra. Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo fajny obraz. trzynastozgłoskowiec czy o jedna w
ta lub w tamtą ale dobrze trzyma rytm. Jeżeli to
wiatrak to może się zamarzył..
...są takie miejsca na świecie które emanują jakąś
siłą tajemną której się stworzenia i ludzie
boją...bardzo ładny wiersz...
mam listę ludzi którym powinnam przeczytać twój wiersz
alllllllllllllllle po co ???? trafiłaś w 100.
gratuluję:)))pozdrawiam serdecznie:)
Piękny, napisany poetycko, doszlifowany:) Urzeka
treścią:)
Każdy samotnik myśli że szczęście zaglądnie do niego
po drodze...Pozdrawiam serdecznie:)
Świetny wiersz.Lecz czasem trzeba wyjść naprzeciw,by
nie być samotnym.Pozdrawiam serdecznie.
wiersz zaciekawil, bo do konca nie wiadomo co jest
podmiotem. Zauwazylam gdzies 12 zamiast trzynastu
sylab, ponadto sporo rymow gramatycznych, gdybys nad
nimi popracowala wyszloby cacko.
Wielu liczy, "że szczęście, zaglądnie po drodze"
Podoba mi się Twój wiersz..