Samotność
...***...
Czuła się niepotrzebna nikomu...
pragneła umrzeć
chciała zapomnieć o wszystkich
bólach, cierpieniach...
Kochała -
lecz została skazana na samotność
nie istniała dla nikogo...
Dlaczego muszę tak żyć...?
co noc poprzez łzy pytała
Cisza odpowiadała
Nic nie miała...
żyła...ale juz bez nadzieji
Nie wierzyła...
tak bardzo było jej źle...
umarła w samotności
poczuła ulgę...juz na zawsze!
autor
*Patrycja*
Dodano: 2004-12-28 20:39:41
Ten wiersz przeczytano 384 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.