Samotność

Nic nadzywczajnego.
Filiżanka cappucino,
Wolna, hipnotyzująca muzyka.
Nogi oparte o krawędź stołu,
Siedzę wpatrzona w migające za oknem światełka.
Zimowe, późne popołudnie.

Płatki śniegu wirują w powietrzu,
Spokojnie opadają na ulice.

Całkowicie spokojna,
Odnajduję rzeczy, których od dawna mi brakowało.
Nie kłócę się już z życiem o to wszystko,
Co przebiegło obok mnie
Całkiem niezauważone.

Patrzę, ale przed oczami mam cały czas to, czego mi brak.

Samotność jest piękna...
Szkoda tylko, że tak bardzo boli

zimie.

autor

blue eyes

Napisany: 2009-12-13 Dodano: 2009-12-13 21:01:57

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie