Samotność
samotność...
każdy z nas kto prawdziwie żyje odczuł ją
chodź raz
porwała nas, złapała w swe sidła ciągnące
się daleko po świecie
czasami ktoś nas z niej wyrwie..
ktoś nam bliski...
ktoś kogo obchodzi nasze życie i nasz
los...
lecz zdarza się coraz częściej ,że
pochłania ludzi bezpowrotnie ...
zanim ktoś sie zorientowała jak poważny
problem ma niby "bliska" jemu osoba ta już
była na dnie "worka" samotności w którym
leżą jak piórka samotne dusze...
bo ciała już nie ma...
leży gdzieś daleko pod ziemią znów samo bo
nikt nam nie pomagał...
Komentarze (1)
Bardzo wymowny i dorosły wiersz. Może tylko za dużo
tych wielokropków - ale to tylko moje zdanie. Trudny i
smutny temat poruszyłaś w swym wierszu. "Leżą jak
piórka samotne dusze" - bardzo trafna metafora...