Samotność

w altanie gdzieś na leśnej polanie
wśród drzew,kwiatów,skrzydlatych ptaków
siedzisz zadumany

cichy i szary dzień rzeczywistości
zmusił cię do myślenia o samotności
wszystko dla ciebie straciło sens
gdy marzenia twoje i cel zniknęły gdzieś w szarej mgle

ciemne chmury wiszą nad tobą
one są dla ciebie jedyną ozdobą
ciało twe zrezygnowane
jakby zahipnotyzowane

chciałbyś cofnąć czas,przenieść się do przeszłości
by naprawić wszystkie przykrości
wiesz ,że to nie możliwe

więc dalej siedzisz w rozkojarzeniu
zadając sobie pytania:
dlaczego jestem w takim stanie?!
co zwolniło mego życia bieg?!
gdzie się podział mój cel?!

modlisz się do Boga,prosisz o znak
by podpowiedział ci jak odnależć sens istnienia
odnowić marzenia,celu nie zmnieniać

wiara w lepsze dni to jedyne co pozostało ci
wierzysz,że samnotności twej nastanie kres
życie na nowo zacznie biec
odnajdziesz swój cel i marzenia

nigdy więcej nie pomyślisz o samotności,
gdyż opęta cię demon miłości

autor

marika21

Napisany: 2008-04-17 Dodano: 2008-04-17 17:00:04

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie