SAMOTNOŚĆ

Siedzi szary i brudny.
Stary i nie potrzebny.
Bez planów, bez nadziei.
Ze zwieszona głową.
Nie ma nic, czym mógłby się pochwalić.
Nie ma rodziny, przyjaciół, znajomych.
Ma tylko ją- swoją życiową towarzyszkę,
tak samo nie potrzebną i nie chcianą.
Na imię jej samotność.
Są nie rozłączni, wszędzie razem, choć nie maja, dokąd.
I choć nigdy ze sobą nie rozmawiają, to wiedzą o sobie wszystko.
Wspólnie przechodzą przez monotonne życie,
wspólnie umierają nie mówiąc nikomu-
On i ona, tak sami oboje.


Siedzi szary i brudny.
Stary i nie potrzebny
Ma tylko ja swoja towarzyszkę- samotność....

autor

Ola.K

Dodano: 2005-08-04 11:35:36

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie