Samotność
Smutki i bóle
ta małe i duże
schowała w poduszkę
by mniej bolało
Za oknem deszcz jesienny
płacze łzami wspomnień
zaglądając w biel
szpitalnej sali
Tylko samotność
Jej wierna towarzyszka
wyszła z kąta
wątłe przytulając ciało
A tam po drugiej stronie tunelu
czeka ktoś bliski
do Tych wszystkich którzy nie wiedzą do jakiej kategorii zaliczyć mój wiersz. Chyba zbyt drastyczny byłby tytuł Samotność umierania dlatego jest właśnie Samotność .I dziękuję za komentarze
Komentarze (8)
wiarygodny klimat przekazu. zrezygnowałabym z drugiej
linii, propozycja zmiany "wątle przytulając/schorowane
ciało/dzieci odeszły/a tam blisko/po drugiej stronie
tunelu/ktoś czeka". samotność czy śmierć jest tematem
wiersza??? sama się gubię. pozdrawiam+)
Niedawno bylam w szpitalu. Samotnośc tam jest inna,
bardziej sie ja odczuwa
"te małe,,," smutny opis rzeczywistości z jaką wielu
się zmaga.
...optymistycznie podejdź do samotności, uśmiechnij
się i nie myśl o smutku...zobacz jaki piękny jest
świat...pozdrawiam :)
Poszukaj w sobie ziarenka nadziei i zacznij je
pielęgnować... "A tam po drugiej stronie tunelu
czeka ktoś bliski" - jak dla mnie jest to myśl o
śmierci... pozdrawiam ciepło
Bardzo smutny,ale z nadzieją.Piekny wiersz ,podoba mi
się.Pozdrawiam serdecznie.
samotność sprawia człowiekowi ból.... dobrze, ze choć
"po drugiej stronie tunelu czeka ktoś bliski"...:)
niby smutny ale jest na koncu piekna iskierka
nadziei..pieknie..