Samotność
Odeszłaś zostawiłaś
mnie samego
na śmierć skazanego
ty byłaś mym szczęściem
dawałaś mi nadzieje
na lepsze jutro
przy tobie czułem
się bezpiecznie
wręcz bajecznie
Aniele bez ciebie
niewiele dni mi
zostanie do przeżycia
jestem w tobie zakochany
wręcz obłąkany
bo ta miłość piękna
i trudna jest porostu
smutna i teraz bładze
pomiędzy tymi światami
żywych i martwych.
Komentarze (7)
Znajdziesz jeszcze miłość swego zycia, a wtedy
poczujesz szaleństwo, które nie ma końca...
Samotność jest wiarygodna jak Miłość gdy jedno
odchodzi zawsze pozostajemy prawdziwie sami .Wiersz
bolesny ale wiary i nadziei żadna prawdziwa Miłość nie
odbiera odchodząc. Wiersz boli i wzrusza Pozdrawiam
ciepło
Czasami tak jest ze milosc jak banka mydlana prysnie
wtedy my zawieszeni miedzy zła mysla...pytamy się
dlaczego...na to pytanie czas zawsze nam odpowie...z
usmiechem...ps. milosc piekna jest dla niej warto
zyc...nawet kiedy jej nie ma obok nas...pomysl nie
wiesz co jutro Ciebie spotka;)
Rozstanie jest strasznym przeżyciem dla kochających
nadal...Myślę,że tutaj tylko czas pomoże...choć
chciałoby się wyrzec miłości już na zawsze...
wiersz bardzo dobry..ach ta miłość ....co potrafi
zrobić, dlaczego odeszła ..trudna ..jeśli prawdziwa to
nie zostawia się skazanego na śmierć.....
Wiersz pełen smutku i rozpaczy...za tym co było.
Dobrze napisany...
Rozumiem Twój ból... ładny wiersz...