Samotność

Pęłkające skały, ból
Serce rozrywane na maleńkie kawałeczki.
Wtedy wszystko wydaje się takie smutne,
Szarość dnia jest tak przygnębiająca...
Jesteś jak głodny wilk,
chodzi i szuka pożywienia,
a wszędzie gdzie popatrzy...
Przecież jest już nie daleko,
a jednak poza jego zasięgiem.
Gdzie nie odwrócisz wzroku, nagle...
Wszyscy których znasz są z innymi
Są razem.

A ja siedzę, obserwuje
Serce pęka, mam dosyć.

Czy samotność może nas zabić?

autor

melody_15

Dodano: 2006-11-13 19:44:19

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie