samotność
pełno ludzi dookoła
samotna w tłumie
za szybą świat
szare niebo
szare powietrze
nawet zieleń jest szara
samotna wyspa
gdzieś na oceanie życia
mała dziewczynka
zagubiona w wielkim świecie
sama w wielkim mieście
rozmawia z lustrem
pije do lustra
stłukła swoje odbicie
siedem lat nieszczęść
zagubiona wśród zapisanych karteczek
autor
kolumbijskisen
Dodano: 2006-02-18 17:21:03
Ten wiersz przeczytano 387 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.