samotność
maskotką życia jest los
szczęście opuszcza mnie
gdy najbardziej tego boję się
księżycem życia jesteś ty
rozjaśniasz całe ciało
znikłeś
zostałam sama
samotność przyjacielem życia jest
nie chcąc opuścić mnie
bawiąc się cały czas
polubić muszę ją
gdyż całą moją egzystencją jest.
autor
agnieszka30
Dodano: 2010-01-23 08:08:07
Ten wiersz przeczytano 621 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Los nie jest maskotką życia....
I szczęście Ciebie nie opuści...
Jego chwile częściej chwytaj...
To i uśmiech znów powróci.
"..Nikt z nas nie może zostać samotnym..o dobry
Boże,dodaj mi sił..abym umiała oddać stokrotnie..że
kiedyś w smutku,ktoś ze mną był..."-z mojego
ulubionego:)..Nie daj się..a to jedno "jest" w
ostatniej strofie przydałoby się zamienić:)..M.
Jeśli nie poznałoby się smaku samotności ....czas, w
którym nie bylibyśmy już samotni nie miałyby już
takiego znaczenia nie docenilibyśmy go
dostatecznie......plusik zostawiam
Ładny wiersz. Wątpię tylko czy księżyc może rozjaśnić
całe ciało, ale jak widać w wierszu może...
Pozdrawiam!!!+