Samotność

Nie ma nikogo, kto by mnie przytulił,
kto otarłby wreszcie z moich oczu łzy,
nie było go nigdy i nie wiem i czy będzie,
wciąż całkiem sama odliczam dni.

Jest mi tak smutno, daleko jest szczęście,
chciałabym, by ktoś powiedział, że kocha,
za oknem mróz i w mym sercu także,
nikt go nie może rozgrzać choć trochę.

Ale ja wierzę, że jest nadzieja,
że jakaś gwiazda dla mnie zaświeci,
może tu przyjdziesz i już zostaniesz,
chodź szybko, zanim z mych marzeń odlecisz.

autor

i.g.

Dodano: 2008-05-09 09:53:47

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie