samotność

Sam wśród tylu ludzi
wśród tylu problemów – osamotniony
Zawsze ma nadzieje że się więcej nie obudzi
Tak przez wszystkich odrzucony,
Bo on nigdzie nie czuje ciepła rodzinnego
Stracił Dom rodzinny
Chociaż z jego winy
Nie ma miejsca ukochanego
Lecz on choć czasem nie chce już żyć
Choć chce przeciąć cienką życia nić
Sam nie podda się
Ma nadzieje że znajdzie życia cel
Że odnajdzie miłość w życiu
Przywróci szczęście i radość w byciu...

autor

Iza Szczepanska

Dodano: 2005-02-05 12:55:52

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie