Samotność
Co dzień przemierzam tą samą drogę,
Nie widząc ludzi, choć tłum jest wokoło.
Codziennie rozmawiam i śmieję się z
nimi,
Lecz nie jest to prawdziwe, a także i
szczere.
Mój świat jest pustynią mych myśli i
odczuć,
gdzie nikt nie chce wkroczyć, poznać tej
głębi.
A ja wciąż czekam na choć jedną kroplę,
Miłości, przyjaźni, to nie jest tak wiele.
Komentarze (4)
Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze
pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak
dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.
Mój świat jest pustynią mych myśli i odczuć... - ładne
:)
a może tak na prawdę w każdym z nas jest ta samotność?
we mnie na pewno:) pozdrawiam ciepło
Nie samotność ciała, lecz samotność duszy.