Samotność
Widząc, ludzi szczęśliwych mówiących-do
siebie
W duszy plącze, tak mocno poruszając
gwiazdy
Szukam szczęścia, takie prostego
gorącego-prawdziwego
Gdzie ono jest?
Pytam się
Rozumiem strach ludzi samotnych, ich
smutek
Co dzień spoglądam w lustro, widząc twarz
smutną?
Uśmiech, nie prawdziwy wita wszystkich
Lecz dusza i rozum smutny.
Połowo gdzieś jest, tutaj czy daleko
Szepnij mi w uszko a przestawię gwiazdy
Znajdę ciebie, choć by w czarnej dziurze
W innym wymiarze, tylko daj jakiś znak!
Komentarze (1)
Witam Cię:)to codzienne proste bycie jest
najpiękniejsze::) a sny podpowiadają Wiersz natchniony
-marzenie Pozdrawiam przyjaźnie i ciepło Nieprawdziwy
razem