Samotność

Proza

Jestem jak mała żaglówka płynąca po morzu. Dryfująca tam gdzie niosą fale. Czasem rybka podskoczy przy dziobie. Z boku delfin przepłynie. Czasem ptak jakiś usiądzie na rufie. Tak bywa. Czasem...
Ale bywa i tak, że łódeczka dobija do brzegu. Odpoczywa w porcie wśród innych. Statków małych i dużych. Czuje się wtedy zagubiona i bezradna, ale szczęśliwa. Pragnie być przy boku większego statku, który da jej osłonę od wiatru, ratunek w potrzebie. Są jednak takie chwile, kiedy będąc na morzu widzi ląd Cieszy się, że znowu będzie odpoczywać w porcie.Kołysze się radośnie na falach, a wiatr od lądu zdradliwie odsuwa ją na głębokie morze. Płynie samotnie borykając się z wysokimi falami. Jej żagiel stawia opór wiatrowi, a ster podejmuje próbę utrzymania kierunku, aby bezpiecznie powrócić do portu. Mała łupinka nie ma szans jednak z wielkim wiatrem. Odpływa daleko na morze i tam mocuje się z wodnymi bałwanami. Fale igrają okrutnie podnosząc ją wysoko do góry i rzucając w przepaść, by znowu osiadła na wodzie A wiatr w koło hula i dmucha. Nie przejmuje się, że może ją wywrócić, potargać żagiel lub zerwać ster. Po wielu trudnych godzinach, wiatr znudzony zabawą porzuca żaglówkę daleko od lądu. Dryfuje na falach mając nadzieję, że kiedyś dotrze do portu i znajdzie się wśród innych łodzi. Statków, które dadzą jej pomoc i wsparcie. Ma nadzieję, że nie będzie już samotna...
Czasem siądzie ptak na rufie i przyniesie wieści z lądu czasem rekin przepłynie z boku. Cieszy się z tych odwiedzin i wsłuchuje w świergot ptaka. Z lękiem myśli o tym, jak zostanie przyjęta przez inne łodzie. Odważniejsze piękniejsze i dumne.
Czy uda jej się znaleźć przyjazny ląd?

autor

Anusia321

Napisany: 2011-04-27 Dodano: 2013-01-11 18:45:49

Ten wiersz przeczytano 763 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie