Samotność
Chwilowy stan spowodowany zbiegiem zdarzeń
Stosy myśli przepływają przez głowę
Stosy wspomnień wyrzucam do kosza
Chwile zwątpienia...?
Nie! Nie potrafię!
Chcę aby minęły, dosyć już!
Pomocna dłoń, gdzie? Nie widzę
Kolejny upadek
Fałszywe uczucie
Fałszywi ludzie
Fałszywe słowa
Smutek, zwątpienie, brakuje sił
W samotności czekam na wiosnę
autor
ida19
Dodano: 2013-02-09 18:45:24
Ten wiersz przeczytano 963 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Powinno istnieć jakieś Ministerstwo Do Rozprawiania
Się z Samotnością, co Ty na to? Podobało się:):):)+
Troszkę to długo czekać do wiosny
dni szybko bezpowrotnie umykają,
a każdy może być taki radosny
Pozdrawiam serdecznie
Ach ta samotność, ale to prawda, wiosna tuż tuż,
zaświeci słońce. Cieplutko pozdrawiam głos zostawiam
A gdyby tak tą samotność ubrać w poetyckie ubranie?
Byłby fajny wiersz. Tak troszkę nudno.
Bicie sie z myslami/chce,ale nie potrafie/ nadzieja w
wiosnie/wszak ta pora wszystko sie budzi do zycia/
"W samotności czekam na wiosnę"...a wiosna moze
wszystko odmienic:)+
Zawsze po zimie przychodzi wiosna, Czasem trzeba tylko
bardziej i dłużej marznąć, żeby w końcu zakwitły
przebiśniegi... Pozdrawiam