Samotność...
Odarta z godności
czekam na cud.
Rozpamiętuję co było
nie wiedząc co będzie.
Zamknięta na przyszłość
straciłam cel.
Rzeczywistość mnie
nie dotyczy.
Życie teraz nie istnieje.
Od czasu do czasu, czuję
przy sobie Twój oddech.
Przy - to tylko obok.
Od czasu do czasu -
zbyt rzadko.
Ty - tak na prawdę nie istniejesz.
autor
Maargo
Dodano: 2008-05-15 19:12:16
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Samotność to klęska człowieka.+ podoba mi się ten
wiersz i pozdrawiam
wiersz przepełniony smutkiem, żalem, rozpaczą...bardzo
wymowny w treści..świetnie przedstawione emocje
Żyć bez celu, to jakby umierać. Bardzo jednoznaczny
wiersz. Ciężko jest udzielać rad, w takich sprawach.
Każdy ma własne odczucia, których nie jesteśmy w
stanie zgadnąć. Pzdr. Ładnie.
samotność pozbawia ludzi sensu życia...dosyć smutny
wiersz i zawiera tak bardzo dużo pesymizmu...ale
bardzo twórczy
Zapomnieć mimo bólu,
goryczy i zafascynowania,
Zapomnieć część siebie?
Niemożliwe.
Dlatego smak samotności
czujemy,
ona zgniata nasze kruche sny.
Ale żyj,
bo znajdzie się ktoś
pełen Twojej siły czułości
i da Ci tysiące chwil
szczęścia ;)
bardzo smutny wiersz przepełniony bólem i rozpaczą
,brak nadziei na lepsze dni ,samotność jest okrutna
,dlatego nie można się poddawać...wiersz bardzo ładny
"Rozpamiętuję to co było" - to właśnie błąd. Ale muszę
przyznać, że ja też go popełniam.
Wiersz smutny, ale jak już napisali inni -wymowny.
wiersz mocny w prostych słowach ... wyrazisty brawo))
Trudno jest żyć, gdy cel znika... Wiersz wymowny
bardzo.
Odarta z godności ... straciłam cel.... Ty tak
naprawde nie istniejesz...
smutny wiersz, wielki żal, rozgoryczenie i ból -
pozbawiony nadziei ale pięknym piorem napisany.
Wymowny bardzo w swej treści.
Podoba mi się bardzo.
Samotność potrafi pozbawić ludzi wszystkiego nawet
sensu życia, ale trzeba umieć się podnieść i
wypatrywać lepszej przyszłości.