Samotność.

Samotność.

Już zapomniałam o tym, co było,
odeszły gdzieś wspólne chwile.
Cisza wokoło, smutek, niepokój,
wspomnienia daleko w tyle.


Spotkania nasze i wspólne plany -
to wszystko już bez wartości.
Straciłam Ciebie, to bardzo boli,
teraz trwam w samotności.


Ona mnie koi i do snu tuli,
jak matka bierze w ramiona.
Jest ze mną we dnie, jest ze mną w nocy,
samotność - to właśnie ona.


W mym sercu wiara tkwi i nadzieja,
że znowu razem będziemy,
czas zgoi rany, a my od nowa
nasze życie zaczniemy.

autor

Legionistka

Napisany: 2013-12-22 Dodano: 2013-12-22 01:03:37

Ten wiersz przeczytano 1108 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie