Samotność
Na rozgwieżdżonym niebie
uśmiech Twój zagościł
a ja tu na ziemi
w majakach bezsenności
modlę się
aby nie nadszedł
złoty poranek
bo zniknie ten uśmiech radosny
i znów zostanę odarty ze złudzeń
samotny wśród ludzi
z drżącym sercem
pogrzebany na dnie samotności.
autor
Manuel del Kiro
Dodano: 2015-07-29 12:38:26
Ten wiersz przeczytano 636 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
SAMOTNOŚĆ...to moje drugie imię...
podoba mi się
Samotność otwiera nie tylko oczy, ale i dusze
osamotnionych bardziej niż tym drugim, bowiem w
większym skupieniu człowiek gotów jej słuchać. A wtedy
mówi dużo. Bardzo dużo.
Bardzo dobry wiersz.Pozdrawiam
Dobry wiersz:) pozdrawiam
Mądrze napisałeś: "samotny wśród ludzi"... To jest
możliwe.
Pozdrawiam
Samotność w kolejnej odsłonie a boli zawsze tak samo.
Pozdrawiam pogodnie.
plusik zostawiam i pozdrawiam
samotność jest smutna, zadręcza,prowadzi do depresji.
Trzeba od niej uciekać
Dobry wiersz. Ostatnio napisałem wiersz o takim samym
tytule, pozdrawiam