Samotność...
Samotność...
Wieczór nadchodzi,
wiatr hula za oknami,
w środku mego serca cisza i pustka
dookoła...
Wyciągam więc kartkę i maluje na niej
serce,
serce,która po chwili przekreślam na pół
tworząc samotność...
Myślami w przeszłość Wybiegam,
cóż mnie wtedy spotkało
No właśnie,
Cisza i pustka dookoła,
Samotność boli...
Ile jeszcze czekać muszę?
tego sam nie wiem,
Wiem tylko jedno,
Samotność Kiedyś się skończy
a miłość z powrotem powróci..
Robię błędy, nie wstydzę się pokazać tego co kocham robić... Dla wszystkich tych, którzy wiedzą co to samotność...
autor
TajemniczyPoeta
Dodano: 2015-10-23 23:00:14
Ten wiersz przeczytano 1681 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Powróci uśmiech miłość.Smutek przeminie.
Zmień ostatnią strofkę
"a miłość do mnie powróci"
/z powrotem/powróci/ to samo znaczą. Słuszna uwaga
dziewczyny arlekina.
Poruszajace slowa pozdrawiam
Nawet nie wiedziałem,że występuje coś takiego jak
"Pleonazm" a jednak opinia może dużo wnieść wiedzy.
Malowanie i pisanie to sztuka. Jedno i drugie jest
trudne. :)
*żartowałem, pisz:)
w ostatnim wersie pleonazm /z powrotem powróci/
-tylko "powróci"
(wiem, bo sama tak kiedyś napisałam;), pozdrawiam).
Maluj serca, to łatwiejsze
od napisania wiersza.