samotnosc
płacz to jak cierpienie
samotność jest jak świat bez barwy
z oczów moich lecą łzy
mój świat jest szary
są takie momenty
gdy mi czegoś brakuje
po prostu jestem samotna
czuje ze nie mam nic
brakuje mi przyjaźni
brakuje mi miłości
brakuje mi czułości
moje serce łamie się na kawałki
moje serce czuje pustkę kamień
w środku jest samotność
ciekawe jakie było życie be ze mnie
moze kruche może samotne
albo kolorowe
Komentarze (1)
Smutny wiersz, samotność i pustka rozszalała się i
zadomowiła na dobre. Jest sposób - ziarnko optymizmu i
wyjście na przeciw tym, co potrafią odczarować
samotność. Chociażby psiak ze schroniska. Pozdrawiam
autorkę:-)
*popraw oczu i beze mnie