samotnosc
łzy z oczu kapią aż się robi z niego duże
kałuże
łzy to kropelki deszczu
aż widzimy zamazany obraz
świat staje się smutny brudny zamazany
samotny deszczowy śliski
śliski jak zjeżdżalnię
płacz jak plącze się po mieście samotny
człowiek
który płacze ze samotności
nie ma gdzie pójść nie ma gdzie się
wyżalić
nie ma do kogo się przytulic
Komentarze (7)
propozycja Demony owszem, tekst powyżej nie.
Powtarzanie w kółko tego samego.
dziękuje za komentarze
Wspaniały wiersz o samotności, który w wierszach
często gości.Będę obchodził 25 lecie samotności, która
mnie polubiła i nie odstępuje ani kroku z mojej chaty.
Ale czy tak naprawdę jestem samotny ? NIE ! Tysiące w
Beju przyjacieli, na stronie malarstwa art. z wystaw i
uroczystości, tysiące znajomych i nieznajomych na
fejzbuku gdzie na bieżąco dodaję zdjęcia z spotkań i
ciekawszych nagrań z kamery, spotkań z sanatoriów,
częstych odwiedzin przyjacieli bliskich i dalekich,
troje dzieci z wnukami i prawnukami.Doba jest za
krótka bym nadążył porozmawiać z samotnością, która
ponoć jest w gardle ością. Namiar jest przy profilu -
zapraszam i Pozdrawiam
kapią łzy tworząc kałuże
zamazują obrazy
deszczowe kropelki
świat przemoczony smutkiem
śliski jak zjeżdżalnia
plączą się po mieście
jak samotny człowiek
płaczący w odosobnieniu
nie znajduje miejsca
by zrzucić mokry ciężar
i przytulic do ciepłego serca
Pozwoliłam sobie na przeróbkę, oczywiście potraktuj to
jako zabawę. Masz bardzo dobry pomysł na wiersz, może
teraz warto go dopracować, wypolerować. Serdeczności
Ładny i bardzo smutny wiersz Kasiuniu. Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Kasiu, warto poprawić błędy stylistyczne i literówki
przed wklejeniem wiersza na portal.
Kasiu
wzruszyłaś mnie tym tekstem
daję ci mój głos