samotność
noc już nuci
dziś swoją melodię
i rozprasza swe chmurki
po niebie
złote myśli krążą po
głowie
jak cię kochać
gdyż nie ma ciebie
z magią mroku snuję
marzenia
każde staje się coraz
piękniejsze
lecz z kim dzielić mam
piękne pragnienia
jak samotność woła
mnie do siebie
Komentarze (24)
Pisanie pomaga :-)
Samotność nie jest dobra dla tak pięknej i wspaniałej
kobiety jak ty.
Jeszcze "na niebie" bo za chwilę jest "po głowie":)
Pozdrawiam ciepło:))
Fajny pomysł. A jednak mnie czyta się tak:
noc już nuci
swoją melodię
i rozprasza chmurki
po niebie
złote myśli krążą po
głowie
jakże kochać
gdy nie ma ciebie
z magią mroku snuję
marzenia
każde staje się coraz
piękniejsze
lecz z kim dzielić mam
cudne pragnienia
gdy samotność woła
do siebie
Dlaczego tak?
Jeśli "już", to zbędna "dziś".
Zbyt dużo zaimków (swoje, swe, mnie siebie) psuje
narrację:))))
Noce są najgorsze, ładnie
Dobranoc:-)
Twoja samotność jest tak poetyczna, że aż chce się
powiedzieć dziewczyno, jaka Ty jesteś romantyczna:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Bywa, samotnosc czasem, az boli i to bardzo i nie ma
miejsca, by sie polozyc i zasnac.
Piekny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładny wiersz, smutny. Samotność to duże wyzwanie, nie
na zawsze dane, zatem...
Pozdrawiam cieplutko
Samotność potrafi doskwierać i to bardzo a wiersz
bardzo ładny :) Pozdrawiam i zostawiam po sobie
komentarz oraz plusik :)