Samotność
Idąc samotną drogą
wymyśliłam ciebie
byś wspierał mnie słowem
które dodaje otuchy
i mocy pokonywania
życiowych kolein
W takich chwilach
jesteś codzienną radością
twoje ręce jak skrzydła
przenoszą mnie
do rajskiego ogrodu
gdzie jestem szczęśliwa
Wymarzyłam ciebie
by być szczęśliwą
więc
weź moje serce
płonące miłością
i niech ten płomień
już nigdy nie zgaśnie
Komentarze (57)
Ładny wiersz i marzenia też...pozdrawiam.
Ładnie, dobrze jest mieć choćby w myślach kogoś kto
wesprze
Samotność jest dobra ale na chwilę by w zastanowić
się,pomarzyć a marzenia się spełniają i Tobie tego
życzę niech płomień serca nigdy nie gaśnie
Póki ogień miłości w sercu płonie, ten o kim piszesz,
gdziekolwiek jest, nigdy nie zapomni o Tobie.
Piękny wiersz, serdecznie pozdrawiam.
kwiatuszku popraw tylko
(moc pokonywania
życiowych kolein*) i będzie ok
Poecie, taka imaginacja jest bardzo potrzebna :)
Czasem dobrze jest w samotności
pomarzyć. Kiedy zjawi się ON, będzie
wiadomo, czy to ten:)
Pozdrawiam
Milosc na granicach wyobrazni, milosc trudna, ale cóz,
samotnemu potrzebna.
bardzo ładnie .. tylko po co wymyślać kogoś .. a
możne ktoś inny idzie też samotny tą drogą ..
uśmiechnij się i przywitaj go ..
pięknie jest tak marzyć i... łatwiej żyć.
by wizualizować marzenia
trzeba wyjść na słońce
z zadumy cienia...
+ Pozdrawiam i fajnej niedzieli życzę :)
Miłego dnia, Irisku. Bardzo ładny wiersz!
niech nie zgasnie! piekny wiersz
pozdrawiam:)
Każdy chce poczuć choć trochę szczęścia.
...ja dziś, jak poprzedniczka, choć to 13-sty głos,
ale od serca...miłej niedzieli
i mój 12-ty...