Samotność
Jest po północy, mrok włada światem,
z każdego kąta samotność krzyczy,
bezsenność wolno sekundy liczy,
jedynie muza jest moim bratem.
Kominek senny ogień przymusza,
by żuł polano z uschniętej gruszy,
ciszę tę trzaskiem gramofon kruszy,
wciąż powtarzając motywy bluesa.
… już świt się jarzy na nieboskłonie
i płomień przysnął w popiół wtulony,
przestał się kręcić winyl zmęczony,
na dziś czuwanie nocne skończone...
autor
M.N.
Dodano: 2019-03-16 09:23:05
Ten wiersz przeczytano 2698 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
W nocnym mroku, otoczony samotnością, towarzyszy mu
tylko muzyka, a każda sekunda bezsenności wydaje się
długa i udręczająca, dopóki świt nie rozproszy
ciemności. Tak oto autor trawi to nocne czuwanie.
(+)
Ładna melancholia samotności, pozdrawiam serdecznie.
W samotności wszystko zdaje się żyć własnym życiem. To
takie bezlitosne.
;)
Właśnie temu służy muzyka i poezja by nie czuć się tak
do końca samotnym...
Piękny wiersz.
Pozdrawiam :)
Pięknie opisana samotność nocą. Pozdrawiam ☺️
Ładnie oddana samotność nocą,
gdyby to był mój wiersz napisałabym we wszechwładnej
ciszy.
Pozdrawiam Marianie serdecznie :)
Jak moglem przegapic ten wiersz.
Ujmujacy utwor. Piekne metafory.
Musze wiecej czytac Twoich wierszy, Marianie, bede
mial szanse rosnac.
Wesolych Swiat :)
Samotność wśród tłumu chciało by się powiedzieć.
Pozdrawiam
smutne jest takie czuwanie z samotności
Nieczęsto trafiam na wiersze w "moim" stylu.
Absolutnie się zachwycam.
Lubię stare winyle... pozdrowienia
Ależ ładny wiersz ,tylko smutnawy .Miłego popołudnia
Samotność? Coraz więcej na nią cierpi i nie tylko
ludzi starych. Pięknie napisany wiersz.
Ładnie. Dobrze się czyta choć trochę smutno się
zrobiło.
wiersz z wysokiej półki. jeżeli samotność może być
szlachetna, to tak właśnie jest u Ciebie.
bardzo mi się podoba. :)