Samotność
Jest po północy, mrok włada światem,
z każdego kąta samotność krzyczy,
bezsenność wolno sekundy liczy,
jedynie muza jest moim bratem.
Kominek senny ogień przymusza,
by żuł polano z uschniętej gruszy,
ciszę tę trzaskiem gramofon kruszy,
wciąż powtarzając motywy bluesa.
… już świt się jarzy na nieboskłonie
i płomień przysnął w popiół wtulony,
przestał się kręcić winyl zmęczony,
na dziś czuwanie nocne skończone...
autor
M.N.
Dodano: 2019-03-16 09:23:05
Ten wiersz przeczytano 2697 razy
Oddanych głosów: 65
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Dobranoc przyjacielu ...
"Samotność, to taka trwoga" Wiersz napisany moim
zdaniem e bardzo dobrym klimacie. Pozdrawiam
Piękny wiersz, i opisy tak żywe. Wiersz z
przyjemnością się czyta.
Serdecznie pozdrawiam :)
wszystko zasypia i gaśnie... - idzie świt.
Pięknyw wiersz z uchwyconym klimatem nocy, kominka,
tęsknego bluesa.
Pozdrawiam serdecznie Marianie:)
przepiękny wiersz z nutką nostalgii i samotności :-)
pozdrawiam
dziękuję przyjacielu i pozdrawiamy Ciebie i Twoich
bliskich z Jadzią ...
Ciekawie i dogłębne
Pozdrawiam i głos zostawiam ;) +++
ogień sennie żuje polano, kominek
żarem bucha.
Pięknie to napisałeś
Pozdrawiam serdecznie
Zgrabny, klimatyczny utwór :)
Piękna melancholia...
Pozdrawiam :)
Bezsenna noc sprzyja inspiracjom. Pozytywnie oceniam
układ rymów abba.
Pozdrawiam Marianie :)
Bezsenna noc ale za to płodna w dobre wiersze,
miłego dnia
Człowiek nie mogący spać jest samotny ze swoimi
myślami. Ale rano oczekuje go uśmiech partnera.
Dobrze opisałeś bezsenną noc Marianie. :)
Pozdrawiam serdecznie:
Bardzo wymowny wiersz Czasem i tak bywa w życiu :(
Pozdrawiam serdecznie Marianie:)
Po 'kruszy' dałabym przecinek i...
koniec mojego znęcania się nad wierszem. Całkiem
miłego wiersza.