samotność
Samotność jest jak rzeka
Sam musze przebrnąć ją
Każdy na to czeka
By skończyć z nią
Niech pieśni słowo
Jeszcze raz usłysze
Niech je w sercu mym zapisze
Zwrotki streszczą me doznanie
Już spokój jest
Lecz dręczy pytanie
Czy to była miłość
Czy obsesyjne kochanie
autor
słonik
Dodano: 2007-01-31 18:41:31
Ten wiersz przeczytano 315 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.