Samotnosć
Samotność,jest moja przyjaciółką.
Samotność jest,wstrętna i zła
nie chce mnie nigdy opuścić,
i wciąż ona za mną gna.
Ciągle przed nią uciekam,
i biegnę,ile starcza mi siły!
Ona wciąż mnie dogania,
i ma wyraz twarzy niemiły.
Jej twarz,to twarz czarna.
jest twarz,to twarz smutna,
odejdź ode mnie precz-
i nie bądź tak okrutna!
Komentarze (3)
wiersz piękny, niepotrzebne wielokropki, pozdrawiam
ciepło :)
Pięknie przedstawiłaś samotność-jako człowieka:)
Wierszyk nieregularny ale podoba mi się :)
Jedna rada...nie stawiaj przecinka przed ,,i'' ;)
Ogólnie mi się podoba.