Samotność Z CYKLU ZDJĘCIA...
...obrazem do tych słów jest zdjęcie w tonacji czarno - białej bezlistnego drzewa otulonego mgłą...
samotność
jest jak mgła
całunem nieistnienia
oddziela rozkrzyczany
w siebie zapatrzony tłum
samotność
jest jak trwanie
w czasie tu i teraz
usychanie tęsknotą
do czyjegoś obok
samotność
jest to droga
wyborem naszym lub losu
wydeptana pomiędzy
sobą a sobą
_________________________
pokochana rozkwita nadzieją
autor
Beniaewa
Dodano: 2011-05-20 12:25:52
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Niech samotność jak mgła się rozwieje...
Bardzo ciekawie zobrazowana samotność, oddaje jakby
fotografię uchwyconych chwil, tytuł to dobitnie
podkreśa.
Samotność...czasem w tłumie, czasem w czterech
ścianach, stan beznadziejny, bo człowiek stadny,
pięknie:)
w tłumie jest się najbardziej samotnym, bo
niezrozumianym...
Samotność funkcjonuje w wymiarze temporalnym
(czasowym): może być chroniczna, albo występować
przejściowo, w chwilach zerwania więzi emocjonalnej.W
skrajnym przypadku samotność może prowadzić do
depresji.więc uwaga chwila samotności potrzebna
każdemu byleby nie za długo.
Niebanalny wiersz. Pozdrawiam:)
Witaj,,samotni w tłumie i wśród bliskich,przeżywamy
sami ból i cierpienie idąc pielgrzymujemy i szukamy
drugiego człowieka,dobry,pozdrawiam++++
aż mi się smutno zrobiło...ostatni wers ucieszył:))
brawo, za zakończenie:))))
Cała istota samotności w piękne słowa ujęta :-)