Samotność jest smutna
Samotność jest smutna
bo brak bratniej duszy
jest taka okrutna
i radość wciąż kruszy
nikt ręki nie poda
nikt nie spojrzy w oczy
jak zdradliwa pogoda
choć świat jest uroczy
ale przyjdzie godzina
że słonko zaświeci
powstanie rodzina
miłość no i dzieci
czas wymaże smutek
twarz w radość ustroi
taki będzie skutek
tych dziś niepokoi
autor
kuba-winetu
Dodano: 2019-07-13 23:13:52
Ten wiersz przeczytano 731 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Miejmy nadzieję jeżeli tego już nie zrobiło że miłość
się pojawi już nie będzie samotności i smutku.
Zawsze nie może być smutno.
Po chwilach smutku na pewno zaświeci słońce.
Sami wybieramy drogę życia...
Pozdrawiam niedzielnie:)
Optymizm promieniuje z tekstu Twojego wiersza, a
optymizm bardzo często odpłaca się spełnieniem marzeń.
Pozdrawiam.
tak,optymizm trzeba zachować mimo wszystko
Kawalerom ku pociesze. :-)
Ładny ten Twój wiersz. Samotność w każdym wieku jest
trudna do zniesienia.
Miłego dnia życzę.
Drodzy czytelnicy serdecznie dziękuję za przeczytanie
i komentarze do mojego wiersza . Ja piszę co czuję
,chociaż nie najlepiej to jakoś uciekam od samotności
.
Pozdrawiam serdecznie
Ossa77 to prawda co piszesz w komentarzu są różne
rodzaje samotności .Jedna jest najgorsza .
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/sami-we-dwoje-samotn
osc-we-dwoje-510663
Dzięki za komentarz .
Mimo że otacza nas wiele osób, czujemy się samotni.
Samotność jest smutna, niezależnie jakiego okresu
dotyczy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Osamotnienie jest może smutne, samotność nie zawsze!
Samotność to np. przystań poety... ale samotność może
prowadzić do spojrzenia w głąb siebie — a tam czasem
pusto i głucho — pewnie, są różne rodzaje wrażliwości,
ale stwierdzenie takiego stanu może bardzo frustrować;
to jest na pewno destruktywna samotność. Jestem pewna,
że samotnikiem jest się z różnych powodów. Jedni
zostają nimi, bo są opuszczeni przez krewnych,
przyjaciół i znajomych. Niekiedy z przyczyn
irytujących tak zwany ogół; zdarzają się samotnicy
podnoszący swoją samotność do rangi cnoty, (eremita
wywyższania się), do rozmydlonego i rzewnego
przekonania o własnej mądrości.
Konfiguracja wątków zbyt typowa (trochę? — nie trochę
li!), a w samej budowie słowa, sensu samotności szukać
nie trzeba. Pozdrawiam. ☀️
Samotność czasem daje możliwość zresetowania, poznania
co tak naprawdę liczy się w życiu by można było pójść
właściwą drogą dalej.
Potrafi dopiec ta smutna pani,
niestety:(
Mimo że otacza nas wiele osób, czujemy się samotni.
Kojarzy się nam głównie z cierpieniem i bólem.
"Czasem brak jednej osoby sprawia, że świat zdaje się
wyludniony".
/ks. Jan Twardowski /
Pięknie napisałeś :) Pozdrawiam serdecznie :)
anna to naprawdę duże szczęście .
Dzieki za odwiedziny ,pozdrawiam serdecznie
smutna melancholia (dobrze, że nie mam czasu na
samotność)