Samotność powie...
... to... miłość niedoczekana
Samotne ręce, myśli naprędce wyparte.
Chwyta za serce łza wylewana na marne.
Włosy czarne.
Kształty powabne, wygięte w pozie czekania,
na kogoś co by patrzył tak bez
zaniechania.
Wzrok jak łania.
Zranione stopy, nie cięciem lecz bezuwagą -
czyichś niespojrzeń, na to, że piękność
naga.
Miłość-blaga.
Ucieczka myśli, w sen, by się przyśnił
człowiek-
ten, który łaknie być na skinienie powiek.
Jemu powie, jemu powie...
Powie?
Komentarze (17)
Tak to w życiu jest samotność sama w sobie jest
smutna.
ależ powie internetowemu nigdy nie widzianemu na żywo
narzeczonemu , pozdrawiam
Miłość niedoczekana, może stać się doczekaną, a czy
jemu powie?
To już on to wie...
Bardzo mi się wiersz podoba, inne też, tylko muszę
jeszcze wszystkim się przyjrzeć, przeczytałam tylko
część, dobrej nocy życzę:)
Samotność to wino w krysztale
Słońcem Sycylii ogrzane
Tęsknota za dłońmi na plaży,
za mgiełką od morza nad ranem.
Usiadła na piasku czekając
na kielich bordowej słodyczy -
z nadzieją na słoną pieszczotę -
powitań... bez cienia goryczy.
Bardzo ciekawe środki wyrazu zawarte w tekście tego
wiersza, wzmacniają siłę wyrażonych emocji.
Podoba mi się Twój wiersz.
Pozdrawiam.
Ciepła tęsknota z powiewem smutku.
Dziękuję wszystkim Państwu za przeczytanie
wiersz wyraża pragnienie czułość i nadzieję :)) ładny
:) pozdrawiam
Każda miłość jest wspaniała nawet ta niedoczekana. A
jeśli jeszcze taki Piękny wiersz dzięki niej
powstał..Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam
Dołączam do czytelników, którym wiersz się podoba.
Miłego dnia:)
i ciepło i smutek i tęsknota i szczypta nadziei,
spełnienia marzeń, pozdrawiam serdecznie
Ciekawy wiersz
Pozdrawiam :)
Dobry wiersz.
ciekawie poprowadzona myśl. Podoba sie.
Klasa.
W każdym calu.
Pozdrawiam