Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

samotność puka do drzwi...

Samotność puka do drzwi,
tak samo,jak kiedyś ty...
pójdę i drzwi jej otworzę,
i życie z nią sobie ułożę.

Samotność moja i ja,
to wszystko,co teraz mam...
siedzimy w ciszy i mroku...
tak nam minęło pół roku.

Samotność siada do stołu,
do łóżka ze mną się kładzie,
jak cienie chodzimy za sobą,
bo przecież musimy żyć razem.

Mówimy o planach na przyszłość,
czasami chcemy się rozstać...
lecz ona ,powtarza codziennie,
że chciałaby ze mną pozostać.

Moja samotność i ja...
tak bardzo dobrze ją znam...
jak serce i duszę człowieka...
i miłość,na którą czekam.

autor

return

Dodano: 2006-07-01 12:35:05
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »