Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Samotność we dwoje

dzień mija a my osobno
chociaż razem jesteśmy
zrobiłeś mi herbaty?
ja twoją muzą jestem
a może byłam kiedyś...

zacznijmy ranek
od uścisku szczerego
serce radośnie zabije
oczy się rozweselą
one zwierciadłem duszy
są mojej i twojej
muśnijmy dłonie
w delikatnym dotyku
zapalmy świece
rozjaśnią miejsce
naszego bytu

dzień miło minie
noc znów rozdzieli?
a może przyjmie z radością
a ranek zapyta...
co z waszą samotnością?

autor:kowalanka

autor

kowalanka

Dodano: 2020-01-04 19:41:21
Ten wiersz przeczytano 952 razy
Oddanych głosów: 20
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (26)

kowalanka kowalanka

Re:BordoBlues:)Tessa50:)Angel
BOY:)promenSlonca:)Babcia Teresa:)serdecznie dziękuję
nad zatrzymaniem się przy moim wierszu:)pozdrawiam
cieplutko:)a problem myślę jest na dosyć dużą skalę...

Babcia Tereska Babcia Tereska

Opisana sytuacja do przemyślenia zanim dwoje ogarnie
ten stan osamotnienia.
Pozdrawiam

promienSlonca promienSlonca

Witak.
Przykra ta samotność, we dwoje.
Dobry przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)

Angel Boy Angel Boy

Życie pisze różne scenariusze :) Pozdrawiam serdecznie
po swojej długiej przerwie +++

Tessa50 Tessa50

I tak źle i tak niedobrze, samotność w pustych
ścianach boli ale chyba jeszcze bardziej ta ...we
dwoje...oby było takich dni i nocy jak najmniej,
pozdrawiam po świątecznie :)

BordoBlues BordoBlues

Nie chcę się wymądrzać, ale chyba lepsza taka
samotność we dwoje, niż samotność w samotności.
Może jakąś małą receptą jest zostawienie w domu tylko
jednego telewizora?
Pozdrawiam wieczorowo :):)

kowalanka kowalanka

Re:)dziękuje za wgląd :)pozdrawiam cieplutko

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Tak, ciekawie. Jestem i nie jestem. A to dla dwojga
bardzo ciężkie przeżycie. Często tak się zdarza.
Pozdrawiam serdecznie.

kowalanka kowalanka

Re:sari:)wolnyduch:)Maria:)echinacea:)mily:)wszyscy
macie rację komentując mój wiersz ...dziękuję Wam za
to:)pozdrawiam cieplutko:)samotność zawsze była trudna
i smutna...

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dla mnie osobiście "samotność we dwoje" jest
niepojęta, a już w małżeństwie to szczególnie.
Trzeba temu zapobiegać.
Pozdrawiam.

echinacea echinacea

Ciężko jest tak żyć niby razem... Pozdrawiam
serdecznie.

sari sari

Zatrzymuje i zastanawia ta refleksja. Pozdrawiam
serdecznie

wolnyduch wolnyduch

Myślę, że samotność we dwoje to najgorszy rodzaj
samotności, z pewnością nie z wyboru, a poza tym
pozornie nie jest się samemu, a tak naprawdę, to ktoś
niby jest, ale jest nieobecny. Też wydaje mi się, że
to coraz częstsze zjawisko, niestety, myślę też, że
czasem można je przerwać i tego typu samotności
zaradzić, ale nie zawsze...
Pozdrawiam wieczornie i sobotnio:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »