samotność we dwoje
lubiłam
nocne zbliżenia
oddalone o tysiące kilometrów
sny czaiły się za rogiem
nie pytały o nic
byłam sobą
choć wyrwana z kontekstu
rzuciłam świat na kolana
i zbladłam
jesteśmy bliżej
a tak nam daleko
do wspólnego milczenia
o wszystkim
autor
sisy89
Dodano: 2020-11-15 12:07:30
Ten wiersz przeczytano 2068 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Wspólne milczenie łączy najpiękniej.
To wielka sztuka i dowód na braterstwo dusz gdy
istnieje coś takiego jak nieskrępowana cisza...
Pozdrawiam Cię serdecznie Sisy i życzę milutkiej
niedzieli :)
samotność w sieci - tak odczytuje wiersz
Dobry i prawdziwy wiersz. Samotność, także we dwoje to
często widywane przypadki. Muszę mieć fory na górze,
bo mnie omijają. Pozdrawiam
Dziękuję za wszystkie komentarze i poczytania :)
krzemanka - dziękuję, chyba masz rację, poprawię :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłej niedzieli :)
Podoba mi się w treści i formie.
Chyba napisałabym
"czaiły się za rogiem" albo
"zerkały zza rogu" zamiast
"czaiły się zza rogu" ale pewnie marudzę.
Miłej niedzieli:)
Jeśli jest wspólny język, to nawet milczenie może być
wymownie wspólne...
Pozdrawiam :)
Smutna prawda ... jak to się robi by być razem a
osobno ... moja żona ma mnie dość ...bo ja jej nie
pozwalam się oddalać... nawet gdy przy garnkach coś
robi... to ja podchodzę i przytulam ją ...
jest ...to takie miłe na co dzień ...
Szalenie smutno jak dla mnie...
Pozdrawiam
Bardzo boli obojętność, ona prowadzi do zabicia
miłości. Udanego dnia z uśmiechem:)
,,tak daleko nam do siebie i tak blisko,,
śpiewał ongiś pan Połomski
Piękny i smutny wiersz.
I tak sobie myślę Joasiu, że samotność we dwoje jest
gorsza od bycia samym,
samotnym.
Słońca, nie tylko tego za oknem,
ale tego tam w środku, po lewej stronie.
njtrudniejsza jest taka odległa i nie do pokonania
biskość
tak blisko a jednak daleko
kontakt na odległość też bywa miły lecz mieć blisko i
czuć obecność drugiej osoby jest milsze :)
miłego dzionka:)