Samotność woła
Zawsze ukochanemu Romanowi
Choć miała trochę szczęścia jego ciało i
cząstkę duszy,a
zostały tylko wspomnienia i zdjęcia, to tak
mało.
Teraz, gdy jest samotną kobietą dla której
zabrakło miłości,
w noce bezsenne zagląda w okno księżyc, jak
kochanek nieśmiały
wpraszając się w gości.
Wśród ścian pustych codziennie tęsknota
pragnieniem
miłości woła o pocałunek, trochę
uczucia.
serce płacze i ciągle tęskni taka widać już
jej dola.
Rumieńce lata pobladły,liście z wiatrem
gonią, drzewom konary jak ręce opadły,
jakby kłaniały się moim skroniom.
25.09.1996
Komentarze (54)
Taki przyjemny i smutny.Pozdrawiam:)
Dużo tu smutku, ale taka też bywa miłość... Pozdrawiam
Tesso
Bardzo smutne ale jakże piekne
pięknie i smutno
ostrożnie z księżycem
jeśli mam być szczery
bo z nim po kontaktach
bywały afery:)
pozdrawiam z humorkiem:)
https://www.youtube.com/watch?v=a5UICzGXMZA
No cóż, czasami tak bywa, że miłość przynosi również i
smutek.
Pozdrawiam Teresko:)
Marek
Smutno i pięknie serdeczności
Po stracie człowiek w swym żalu zostaje,
nie wie, że życie idzie sobie dalej!
Pozdrawiam!
Smutek pisze wiersze...
Zapachniało mi Jasnorzewską :)
Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
Czyjeś ciało i ziemię całą -
A zostanie tylko, tylko fotografia,
To - to jest bardzo mało...
Smutno samemu bez miłości serdeczności
Pamietam Twoje wiersze pelne milosci i tesknoty...i
jak zawsze wzruszaja
smutny i bardzo prawdziwy wiersz pozdrawiam
dobre słowo ukoi samotność
Bardzo smutny ale zawsze trzeba mieć nadzieję, może
jutro coś się zmieni.Dziękuję i pozdrawiam.