O SAMOTNOSCI
Pełen niewiedzy drogowskaz wskazuje mi
drogę.
Oczy moje w matczyną próżnie wbiły swe
źrenice.
Każde słowo w bezdennej spluwaczce kończy
swe wzniosłości.
Każdy ruch mój,gest czy drgnienie sądem
ślepca sędziwego, zawsze winien.
Cóż zasłyszę przypadkiem drzazgą w sercu
gnije...
A myśli me lotne, szukając odkrycia, na
anielskim kongresie wyszydzone kwilą!...
I został tylko kontur geometrii bez jasnego
wyrazu.
I pozostał kwiat, Odmieńcem nazwany...
autor
Basia Kosciukiewicz
Dodano: 2014-08-21 21:07:55
Ten wiersz przeczytano 1316 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Samotnosc wsrod ludzi chyba jest najgorsza...
Basiu, wiersz zatrzymuje surowością, ale pozbyłabym
się (gdyby był mój) kilku niepotrzebnych zaimków. Z
pewnością w drugiej linijce obu i " myśli lotne" bez
"me". Jak myślisz? Pozdrawiam:))
Bardzo smutna samotność. Miłego:-)
Bardzo smutna samotność. Miłego:-)
najgorsze jak ludzie wśród których jesteś sprawiają że
jesteśmy samotni to prawda pozdrawiam
-- najgorsza jest taka samotność, gdzie wśród
przyjaciół człowiek jest sam...
-- spokojnej nocy
Upss..coś się popsuło.
ładnie:)pozdrawiam:)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam:)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam:)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam :)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam :)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam :)
Samotność jest straszna.Pozdrawiam :)
Samotność nas przytłacza kiedy od ludzi się
odwraca:)pozdrawiam:)