w samotności mrocznego pokoju
w samotności mrocznego pokoju
zwinięty w kącie jak kartka papieru
wspominam to, czego już nie ma
otoczony żalem cicho łkającego serca
łza za łzą po policzku płynie leniwie
wpadając do ust smakiem goryczy
twarz pomalowana barwami smutku
z palety szarego powszedniego dnia
odwieczne pytania lotem błyskawicy
przeszywają rozum z wielkim hukiem...
dlaczego miłość jest tylko marzeniem?
gdzie jest droga do krainy szczęścia?
nie chcę trwać w mroku samotności
w zimnym świecie bez drobiny uczucia
to śmierć dla duszy ciepła spragnionej
a serce niemym kamieniem się staje...
autor
Rymowany Kolo
Dodano: 2008-03-12 06:30:41
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
po takim wiersz, aż chciałoby sie pedela przytulić i
pogłaskać.Wiersz bardzo smutny, ależ jaki piekny.
Ilez prawdy w Twych slowach, ilez smutku dla samotnego
serca, ile wyczekiwan na milosci chwile.... - dziekuje
ze piszesz i spisujesz nadal mysli swoje ...
To nie jest tak...miłość i szczęście istnieje...a
wszystkim rządzi los to on kart życia rozkłada...mimo
to swój uśmiech śle:)
Temat wielu nam znany dużo jest w wierszu tęsknoty
moze nawet cierpienia,jednak dusza tęskni za milością
i dobrze ona na pewno przyjdzie roznieci ogień.
Fajnie napisane..temat dotyczy wielu ludzi niestety...
Smutno być samemu gdy dusza tęski do miłości, i to jak
pięknie, poetycko tęskni! Idzie wiosna, więc zimny
świat się ogrzeje trochę i serce z pewnościa kogoś
pokocha!
Trzeba koniecznie coś z tym zrobić... idzie
wiosna, szeroko otworzyć okna i drzwi, niech
słońce z uśmiechem zaprosi do życia... a
szczęście może się okazać już tylko lada dzień...
smutny i nostalgiczny wiersz tęsknotą pisany...
Smutne rozważania snuje podmiot liryczny tego
wiersza...Samotność wśród tłumu, to niestety częsty
problem w dobie kultury masowej...Epitet z ostatniego
wersu -"niemy kamień" jest dobitnym określeniem stanu
duszy człowieka, samotnego...W każdym wersie i w
każdym słowie czuć ból, i wszechogarniający smutek...
Do mnie przemawia emotywność tego wiersza.