Samotny człowiek
Samotny człowiek to wyciszenie ,
karmione żalem , smutkiem ,
wspomnieniami..
Samotny człowiek to łza
otarta ukradkiem ,
gdy nikt nie widzi...
..to odwrócony wzrok
ze spuszczoną głową ,
gdy dwoje roześmianych..
trzymających się za ręce...
Samotny człowiek to niemy krzyk..
prośba....
zniewolona wstydem..dumą...
z nieśmiałą iskrą nadziei
by wybuchnąć jak płomień ,
gdy nadejdzie czas
zmartwychwstania...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.