Samotny człowiek.

Dla wszystkich samotnych...

Samotny człowiek,
smutny, zatroskany,
zamknięty w sobie,
w swoje cztery ściany
kryje się codziennie...
A wokół cisza głucha
i jego niemy krzyk,
którego nikt nie słucha...
I nie wie nawet,
że obok jego domu
przechodzi stu samotnych
niezwierzających się nikomu.

A ja ci mówie krzycz
człowieku nieszczęśliwy,
z ukrycia swego wyjdź,
tylu jest ludzi wrażliwych...
I może ton twego głosu
samotny przechodzień rozpozna
i zapuka do twych drzwi,
któregoś szczęśliwego dnia...

Czytam wiersze na beju i dostrzegam tu wielu samotnych ludzi...zamkniętych w sobie i w swoich czterech ścianach...Dużo rozmyślam na ten temat.Myśle,że powinni wyjść na przeciw przeznaczeniu...wyjść z ukrycia.Ktoś kiedyś powiedział- "szukaj a znajdziesz..."Życzę z całego serca powodzenia i odnalezienia bratnich dusz...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-08-10 Dodano: 2006-08-10 11:53:59

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie