Samotny Człowiek

Samotny
Człowiek zdobywa talent
Próbuje spojrzeć tam, gdzie inni nie spoglądają
Widzi to, czego inni nie widzą
Widzi na wskroś prawdę, gdy inni jej nie dostrzegają
Widzi mrok dokładniej, niż ktokolwiek inny
Przechadza się przez to cały czas.
Tak trudno go zrozumieć, tak trudno podać mu rękę
Bo on wie, że jesteś tylko... jak inni..
On zna prawdę.
Świat pochłaniany przez pragnienie i zło
Mroczna iluzja powoli wchłania wszystkich
A cień staje się.. jedynym wolnym miejscem
On skryje się tam, żeby mógł chwilke odpocząć
Otrzeć łzę, przypomnieć sobie radość
By mógł poznać, że jeszcze żyje i jeszcze czuje
Że nie zapomniał
Że kiedyś szczerze świeciło słońce
Nie zapomniał
Że kiedyś piękno przechadzało się w dzień
Nie zapomniał
Że kiedyś nić zaufania była silna
Nie zapomniał!
dotyku kochanych rąk..
On tego nie mógł zapomnieć

autor

Czarne Serce

Dodano: 2008-08-11 23:12:02

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie