Samotny w jesiennej ciszy

Samotność na pustkowiu od tej w tłumie różni się ciszą..

Niebo poranne przybrało barwy westchnienia
Szeptu i ciszy piękniej byłoby tutaj we dwoje
Wtedy dzień by nam nie spowszechniał
Nawet gdy byłby szary , byłby pięknym kolorem.

Samemu patrzeć na piękno zroszone tęsknotą
uciekać do tęsknot , do myśli przyszłych
Wszystko wokoło piękne w samotnej mej ciszy
Rośnie we mnie tęsknota, miłości jak oceanu przypływ

Autor:slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2011-09-15 Dodano: 2011-09-16 06:49:26

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie