samotny kwiat...
Kwiat
samotny
pośród pustyni stoi
płatki wysychają z pragnienia
resztkami sił ten kwiatek pnie sie
pnie sie, by dowieść swojego istnienia
Był człowiek, co sie zlitował
i wyrwał roślinkę z korzeniem
mając nadzieję, że rozkwitnie
jednak kwiat nie wytrzymał podroży
zwiędł...
Szczęśliwy,
ktoś próbował mu pomóc...
autor
Night_Queen
Dodano: 2004-11-28 12:18:57
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.