Samotny motocyklista

Wiatr z oczu lzy szczescia wolnoscia wydmuchal
I po pliczkach splynal slona, ciepla struga...
Nikt sie nie przytulil, nie slyszal westchnienia.
Nie dzielonym szczesciem nie cieszysz sie dlugo!

Oddech lasu z pluc wiosny w nozdrzach nie odurzal,
Budzac nowe tesknoty w zakamarkach marzen...
Laka zlota jaskrami w plamach slonca stala....
Wszystko bylo polpiekne z niedzielonych wrazen!

Tak jak dzielone "nieszczescie" polowa sie staje, tak dzielona "radosc" staje sie podwojna...

autor

Jarek___

Napisany: 2002-05-27 Dodano: 2008-10-22 09:23:24

Ten wiersz przeczytano 972 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie