Samotny podróżnik
Samotny podróżnik -
ostatni Jednorożec
srebrzystym szlakiem
dąży do końca dni swoich
zranione nogi -
ciernie krew spijają
Samotny podróżnik -
księżyc na niebie
bezgłośnie śpiewa pieśń
Gwiazd miliony -
Ziemia w koronie
Samotny podróżnik -
człowiek wśród innych ludzi
głośny krzyk dziecka -
przyszłość ciemnością jest
Samotny podróżnik -
spadający martwy liść
jesień przynosi złote łzy
Samotny podróżnik -
droga końca nie ma
Komentarze (1)
Bardzo dobry wiersz. Człowiek- homo viator- aż do
śmierci.