Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

samotny pokój







i znów jestem w tej sypialni
u van Gogha
siedzimy na surowych krzesłach
i rozmawiamy
on z obciętym uchem
ja z czym innym
pod ścianą łóżko zasłane
podziwiam ten jego porządek !
jakby nikt tu nie mieszkał


pod oknem mały stolik
z miską na wodę
dzbankiem
ręcznik na gwoździu
nic zbędnego
zamieciona podłoga


okno przykryte czymś
tak, że nie ma dnia
ale, czy jest noc ?


jest to wnętrze
ascetyczne, czyste
wyizolowane


siedzimy w milczeniu
i krzyku kolorów
które są ponad czasem


nie rozmawiamy ze sobą wcale
nic o sobie nie wiemy
nie widzimy się
nikogo tu nie ma


autor tego obrazu oszalał
i siedzi w szpitalu psychiatrycznym
ten pokój, samotny
to jego zamknięty wiersz








Dodano: 2017-11-23 23:53:54
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 14
Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

Ossa77 Ossa77

Nie wszyscy wrażliwcy muszą być odmieńcami, a już
wcale nie muszę być wytrasowani przelotnym,
machinalnym współczuciem, które skazuje ich na życie w
ciągłej pogoni za nieosiągalnym.
"...on z obciętym uchem..." - hmmm, legendy, legendy,
legendy.

karmarg karmarg

jestem pod wrażeniem tego przekazu - smutny pokój
geniusza ....
pozdrawiam:-)

koplida koplida

Interesujący wiersz, robi wrażenie.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Niezwykły wiersz,
swoją drogą to bardzo przykre, że geniusze trafiają do
wariatkowa,
nie mówiąc już o alienacji.
Miłego dnia Marto życzę,
jak zawsze podziwiam Twoje pióro:)

MariuszG MariuszG

Intrygująco.
Pozdrawiam :)

AMOR1988 AMOR1988

Ciekawy, okraszony smutkiem wiersz, pozdrawiam :)

anna anna

ileż emocji można zawrzeć w ascetycznych słowach

Maciek.J Maciek.J

ciekawe
wiersz mnie bardzo zatrzymał

Halina53 Halina53

Pokój surowy, jak z obrazu...i życie w nim nie
rozpieszcza...a van Gogh malował właśnie takie
obrazy...i skończył, jak skończył w tym swoim szale...

pozdrawiam serdecznie

Donna Donna

Witaj Marto. Ile takich samotnych pokoi. Czasami są
takie ascetyczne jak w Twoim wierszu, ale bywa i tak,
że szaleje w nich torndo, wali i odbudowuje sie swiat
a sufit zamienia się w niebo. Myślę, że pustka jest
wtedy, kiedy wiersz jest już zamknięty i wtedy
zamierają wszelkie obrazy. Moc serdeczności Marto.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »