Samotny spacer samotnej

Chciałbym już odpuścić sobie,
Lecz nie mam o kim myśleć tak jak o Tobie,
Cały czas mam Ciebie w głowie,
Na przekór siebie to wszystko robie.


Wiem wróce do przepełnionego mną pokoju,
Nie odnajdę w nim siebie oraz spokoju.

Nie chce mieć już w ustach napastliwych słów,
Jednak świadomie robie to znów.

W zgiełku miasta analizuję Twoją treść,
I już mogłabym pisać kolejny wers.

Może...i tu odzywa się moja nadzieja,
Zawsze mnie trzyma i niepotrzebnie wspiera!

M.

autor

dominisiacds

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-01-30 21:02:08

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie